- Η ονομασία Μολάοι είναι μοναδική στον ελλαδικό χώρο και ελληνικότατη.
Για την ετυμολογία της ονομασίας υπήρξε διαφωνία ανάμεσα σε πολλούς μελετητές
γι'αυτό και υπάρχουν πολλές εκδοχές για την ονομασία της πόλης.

- Η γλώσσα μας έχει την ευελιξία της ποσοτικής και ποιοτικής μεταβολής των
φωνηέντων. Αλλά και γλωσσολογικά βλέπουμε τις μεταβολές του ύψιλον. Συγκρίνοντας
με τα λατινικά, διαπιστώνουμε την ίδια ρίζα. Η λέξη MOLA στον πληθυντικό αριθμό,
έχει την ίδια σημασία. Στις δε νεότερες ευρωπαϊκές γλώσσες έχουμε: Γαλλικά MOULIN,
Αγγλικά MILL, Ολλανδικά MOLEN και Αλβανικά MULLI. Μάλιστα οι αρβανιτόφωνοι Ζαρακίτες
πρόφεραν Μουλάους με παχύ σίγμα, κάτι που ακουμπά άμεσα στη λέξη μύλος. Οι δε Τσάκωνες
πρόφεραν Μελάους. 'Αξια επίσης προσοχής είναι η πληροφορία, κατά την οποία σε παλαιότερο
αγγλικό χάρτη συναντάται η γραφή MYLAI (απόδοση του όμικρον με Υ). Ο πληθυντικός ασφαλώς
προήλθε από τη φράση 'πηγαίνουμε εις Μυλάους' - Μολάους.

- Καταρχάς σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Νικ. Βέην η ονομασία Μολάοι
προήλθε από τη λέξη μολάς που αποτελεί βαθμό της ιεροσύνης στη μουσουλμανική θρησκεία.

- Η λέξη Μολάοι παρουσιάσθηκε από την αρχή στον πληθυντικό αριθμό και δικαιολογείται από
την πληθώρα των μύλων της περιοχής. Είναι αιολική και προέρχεται από το αιολικό Μυλάοι
δηλαδή, πόλη των μύλων λόγω της ύπαρξης των δεκατριών νερόμυλων που τροφοδοτούνταν από
τα άφθονα νερά της Κουρκούλας και της Γκαγκανιάς. Στο βιβλίο του Αντώνη Κατσώρη 'Επαρχία
Επιδαύρου Λιμηράς' διαβάζουμε: 'Μύλης υιός του πρώτου βασιλέως της Σπάρτης Λέλεγος πρώτος
εφεύρε τους Μύλους. Οι Λέλεγες αφού προχώρησαν προς Ν. της Λακωνίας έφθασαν στη φάραγγα
των Μολάων, όπου εύρον κατάλληλον τον τόπον έκτισαν τον οικισμό των. Τα νερά των άφθονων
πηγών τα χρησιμοποιούσαν δια το πότισμα των κήπων και δια να κινούν τους νερόμυλους.